مقدمه‌ای بر فناوری‌های همگرا

تاریخ : ۱۳۹۴/۰۶/۰۷

تعداد بازدید : ۲۶۷۳

 نسخه چاپی

در دهه‌های آغازین سده‌ی بیست و یکم، با تلاش‌های متمرکز و عمیق می‌توان به وحدت علوم بر مبنای وحدت موجود در طبیعت دست یافت و از این طریق زمینه‌ی ترکیب فناوری نانو (Nanotechnology)، فناوری زیستی(Biotechnology)، فناوری اطلاعات (Information Technology) و فناوری‌های جدید انسانی مبتنی بر علوم شناختی(Cognitive Science) را فراهم آورد. با عنایت دقیق به مسایل اخلاقی و نیازهای اجتماعی، فناوری‌های همگرا (Converging Technologies) می‌تواند به بهبودهای شگرفی در توانایی‌های انسانی، موفقیت‌های اجتماعی، بهره‌وری ملی، و کیفیت زندگی بینجامد. این فرصتی کاملا میان‌بُر، نوپدید و بهنگام برای توجه افراد، جامعه و بشریت در بلندمدت است. عبارت "فناوری‌های همگرا" به ترکیب هم‌افزایی (Synergistic) چهار حوزه‌ی اصلی علم و فناوری NBIC (نانو، زیستی، اطلاعات و علوم شناختی) اشاره می‌کند، که هر یک از آنها هم‌اکنون با سرعتی پرشتاب در حال پیشرفت‌اند. این حوزه‌ها عبارتند از: الف. علم نانو(Nanoscience) و فناوری نانو؛ ب. فناوری زیستی و پزشکی زیستی، شامل مهندسی ژنتیک؛ ج. فناوری اطلاعات، محاسبات و ارتباطات پیشرفته؛ د. علوم شناختی، شامل علوم اعصاب شناختی(Cognitive Neuroscience).