جلوگیری از تشکیل سلول سرطانی با تزریق ژن

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان عمومی این شهر دریافته‌اند که چگونه سلول‌های سرطانی روی رگ‌های خونی گیر کرده و با حمله به بافت‌های دیگر، موجب ایجاد تومورهای جدید می‌شوند. این یافته می‌تواند به آنها در تولید داروهای جدید برای جلوگیری از این فرایند و پیشگیری از متاستاز کمک کند.
بنابر این مطالعه جدید، سلول‌های سرطانی که در جریان گردش خون وجود دارند، به دیواره رگ‌های خونی چسبیده و پل‌های کوچکی ایجاد می‌کنند. آنها از طریق این پل‌ها ماده ژنتیکی خود را به سلول‌های اندوتلیال که دیواره رگ‌ها را می‌پوشانند تزریق کرده و آنها را برای پذیرش سلول‌های سرطانی بیشتر آماده می‌سازند. این محققان تواسنتند با جلوگیری از شکل‌گیری این نانوپل‌ها در موش‌ها، متاستاز را تا حد زیادی کاهش دهند.
الازر ادلمن، استاد علوم و فناوری سلامت در موسسه علوم و مهندسی پزشکی MIT و یکی از رهبران این تحقیق می‌گوید: «سلول‌های اندوتلیال روی سطح داخلی تمام رگ‌های خونی را پوشانده و اولین سلول‌هایی هستند که در تماس با عناصر موجود در جریان خون قرار می‌گیرند. این سلول‌ها دروازه ورودی و خروجی تومورها بوده و در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی روی آنها انجام شده است».
متاستاز فرایندی است که طی آن سلول‌ها سرطانی از تومور اولیه خود دور شده و تومورهای جدیدی در نقاط دیگر بدن ایجاد می‌کنند. سرطان‌های خاص تمایل به ایجاد متاستاز در نقاط ویژه بدن دارند. به عنوان مثال تومورهای ریه تمایل به ایجاد متاستاز در مغز داشته و تومورهای پستان، در کبد و استخوان پخش می‌شوند.
برای ایجاد متاستاز سلول‌های سرطانی ابتدا باید سیار شوند تا بتوانند از تومور اولیه جدا شوند. سپس وارد نزدیک‌ترین رگ خونی شده و با گردش در جریان خون به سلول‌های سرطانی گردش‌کننده یا CTC تبدیل می‌شوند. سپس این CTCها باید نقطه‌ای بیابند که در آنجا به رگ خونی گیر کرده و با نفوذ به نزدیک‌ترین بافت، تومور جدیدی ایجاد کنند.
رگ‌های خونی به طور معمول با لایه‌ای از سلول‌ها به نام اندوتلیال پوشانده می‌شوند که در برابر هر نوع نفوذی مقاومت می‌کنند. بنابراین سلول‌های سرطانی نمی‌تواننداز طریق سلول‌های اندوتلیال سالم به درون بافت‌های اطراف نفوذ کنند، اما اگر یک سلول سرطانی بتواند با یک سلول اندوتلیال ارتباط برقرار کرده از طریق سیگنال‌های نفوذی کنترل آن را بر عهده بگیرد، انجام متاستاز تسهیل می‌شود.
این محققان با مطالعه برهمکنش میان سلول‌های سرطانی و سلول‌های اندوتلیال دریافتند که مواد مختلفی میان این دو ردوبدل می‌شود که از آن جمله می‌توان به میکروRNAهایی اشاره کرد که می‌توانند ژنوم یک سلول را به روشی ناشناخته کنترل کنند.
سپس آنها دریافتند که این RNA تزریق شده موجب «چسبناکی» سلول اندوتلیال شده و سلول‌های سرطانی بیشتری به سطح آن می‌چسبند و در نتیجه می‌توانند به بافت‌های مجاور نفوذ کنند.
نانوپل‌های ایجاد شده میان سلول‌های سرطانی و اندوتلیال از پروتئین‌های آکتین و تیوبیولین ساخته شده و دارای 300 میکرون طول بودند. محققان با استفاده از دارویی که با آکتین برهمکنش می‌کنند، ایجاد این پل ها را مختل کرده و در نمونه آزمایشگاهی موش، متاستاز را تا حد بسیار زیادی کاهش دادند.
جزئیات این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.